Henk Westbroek had er een hit mee in 1998: ‘zelfs je naam is mooi, mooier dan die van iedereen’. Dit nummer duurt 4 minuten en 25 seconden en na ruim tweeënhalve minuut zingt hij de titel voor het eerst. Dat zal hij nog maar één keer herhalen. Maar welke naam is nou zo mooi?
Wat altijd als een feest in de oren klinkt, is de naam van een bepaalde witte wijn, namelijk Pacherenc du Vic-bilh. Een naam als een lied, mooi om uit te spreken en aangenaam om te horen. Het is geen druivensoort, zoals nog wel eens wordt gedacht. Het is ook niet echt Frans, maar Béarnais. Henry IV, een vermaarde koning van Frankrijk, kwam uit Béarn. Deze koning is er vooral om bekend dat hij katholiek werd. Overtuigd protestants opgevoed was hij ten behoeve van de troon bereid tot een compromis: Paris vaut bien une messe.
Er was ook een andere kant aan deze flegmatieke man. Zijn koninklijke carrière begon hij in Béarn, hoofdstad van Navarra. Hij heerste daar als een God in Frankrijk en trok zich niets aan van de etiquette van het Franse Valois-hof. Hoewel getrouwd met Valois-dochter Margot parfumeerde en baadde hij zich niet, terwijl deze gebruiken toen populair waren onder Franse edelen. Hij vloekte voortdurend en begon de dag met een teen knoflook en een glas wijn, zoals al zijn onderdanen. Een beetje een rauw volkje, die Béarnaisen.
Uit deze streek komt de Pacherenc du Vic-bilh.
Pacharenc du Vic-bilh is Béarnais voor: piquets en rang en vieux pais. Zeer vrij vertaald: netjes op een rij in het oude land. De wijn kan een blend zijn van druivensoorten uit het zuidwesten van Frankrijk nl. de courbu, de gros en petit manseng en de arrufiac. Chateau Viella produceert twee verschillende blends van de Pacherenc, één met en één zonder sauvignon blanc. Er mág ook wat sauvignon en semillon inzitten, maar niet meer dan 10%. Als cépagewijn van één van de druivensoorten komt hij ook voor. Bijvoorbeeld bij Chateau Montus en Chateau Bouscasse van Alain Brumont, wijnen gemaakt van de petit courbu. Deze versies zijn wat zwaarder en steviger, echte eetwijnen waarvan je moet nippen en dat heeft ook wel eens zijn voordelen. Wijnmaker Brumont is nu ook gekomen met Torus, een blend die wat fruitiger is en makkelijker drinkbaar. Het leuke van deze wijnen, afgezien van de naam, is dat ze zo anders zijn. Niet dat boterige van de houtgelagerde chardonnay en niet het stuivende van de sauvignon. De wijn heeft iets eigens wat in proeftermen is uit te leggen als exotisch, geel fruit, mineralig en lange afdronk, maar wat je eigenlijk het beste kunt proberen. Want voor een schappelijke prijs – de hierboven genoemde wijnen variëren tussen de zeven en tien Euro – haal je iets in huis wat je zo bij het (kerst) diner kunt zetten.
Pacharenc du Vic-Bilh bestaat overigens ook in een zoetere variant.
Alleen de naam van de wijn is al feestelijk genoeg voor de menukaart en de smaak zal u niet teleurstellen.
En Henk? Na ongeveer vier minuten neuriet hij iets dat klinkt als doe-di-da. Als je héél goed luistert hoor je Dju-li-aaa. Julia op z’n Engels uitgesproken. Wat een mooie naam.
Charlotte van Zummeren
Foto: @Unsplash-BigDodzy
